Jak samodzielnie zaprojektować ogród?
Projekt
ogrodu powinien być dostosowany do wymagań terenu, jego kształtu,
architektury budynku mieszkalnego oraz małej architektury, którą
planujemy na nim wybudować. Oprócz walorów estetycznych musi być
funkcjonalny i wygodny, ponadto należy go projektować zgodnie z zamiarem eksploatacji. Dla niektórych ogród ma pełnić głównie
funkcje reprezentacyjne i tworzyć estetyczny krajobraz za oknem. Dla
innych to miejsce na letni salon, do którego przenosi się życie na
czas ciepłych miesięcy. Bywa też tak, że teren zielony
projektujemy z myślą o uprawach lub warsztacie do majsterkowania.
Plan
ogrodu warto już mieć, gdy zaczynamy budowę domu, dzięki temu można
zaplanować miejsce składowania ziemi wydobytej z wykopów (w
zależności od planowanego modelowania terenu) i miejsce na
materiały budowlane (odpadki najlepiej systematycznie sprzątać, bo
pogarszają jakość gleby). Wiadomo też, które rośliny pozostaną
na działce i wymagają zabezpieczenia na czas budowy.
Do projektowania przygotujmy plan działki z naniesionymi obrysami budynków, drzew i krzewów, które pozostaną (fot. AdobeStock)
Zarys
planu ogrodu
Jeśli
mamy wizję ogrodu, należy prace rozpocząć od wykonania szkicu
działki, na który nanosimy zgodnie z planem terenu miejsca
podziemnych instalacji i ewentualne naziemnej, czyli słupów sieci
energetycznej. Ważne jest również, by w sytuacji gdy media jeszcze
nie są doprowadzone, określić ich przyszłą lokalizację, należy
ją zaznaczyć na rysunku zgodnie z przewidywaniami zawartymi w projekcie zagospodarowania terenu. Jeśli zamierzamy wykonać
instalację nawadniającą teren, też trzeba ją ująć na szkicu.
Umieszczamy na nim również rzut parteru domu mieszkalnego.
Koniecznie nanosimy miejsca w ogrodzeniu, w których znajdować się
będzie brama, furtka i ewentualnie dodatkowe wyjścia.
Ważne
miejsca w ogrodzie
Na
szkicu powinny się w następnej kolejności znaleźć lokalizacje
przeznaczone na: śmietnik, garaż (jeśli jest wolno stojący),
altanę, drewutnię, domek narzędziowy, grill stacjonarny i przestrzeń na letnią jadalnię, teren zabaw dla dzieci, oczko
wodne, basen itp. Ważne, abyśmy pilnowali skali i precyzyjnie
znajdowali miejsca na np. małą architekturę ogrodową, zgodnie z jej rzeczywistymi rozmiarami. Pozwoli to nam uniknąć późniejszych
rozczarowań – w praktyce może się bowiem okazać, że nie
dysponujemy dość obszerną powierzchnią do realizacji planu.
Następnie konieczne jest wytyczenie na szkicu traktów, które
połączą bramę z garażem, furtkę z wejściem do domu, tylne
drzwi z ogrodem, w tym ze śmietnikiem, taras z altaną itd.
Pamiętajmy też, aby nie poszatkować terenu ścieżkami tak, że
miejsce na zieleń zostanie ograniczone do minimum. Trakty muszą być
wygodnie, mieć odpowiednią szerokość, ale warto przemyśleć ich
rozgałęzienia, co pozwoli założyć choćby trawnik. Nie można
też przesadzać z liczbą małej architektury, zwłaszcza na małym
terenie. Jeśli mamy w domu zaprojektowany np. duży taras na
gruncie, to spełni on funkcję letniego salonu i altana w głębi
ogrodu będzie zbędna. Ważna jest też lokalizacja miejsc
wypoczynku dostosowana do potrzeb. Strefę relaksu należy sytuować w najbardziej zacisznym miejscu posesji, za to plac zabaw dla
najmłodszych w części dobrze widocznej, również z okien. Zanim
jednak wyznaczymy dokładną lokalizację altany, rabat czy
piaskownicy, podzielmy przestrzeń na strefy o różnych funkcjach
(np. reprezentacyjna – przed frontem domu, wypoczynkowa, użytkowa
– z warzywnikiem czy zielnikiem oraz gospodarcza – z drewutnią
bądź kompostownikiem). Możemy je od siebie odseparować
żywopłotem, pergolą lub trejażem.
Rośliny posadzone w odpowiednich miejscach rzadziej chorują, bujniej rosną i kwitną (fot. pixabay.com)
Projektowanie
roślin w ogrodzie
Zanim
zaczniemy rozmieszczać na szkicu grupy krzewów, drzew i kwiatów,
sprawdźmy, jakie rośliny rosną już na posesji. Warto docenić
zastaną zieleń, gdyż może się okazać, że jesteśmy
właścicielami wiekowego dębu, pięknych srebrnych świerków,
pachnącej wiosną czeremchy czy krzewów pysznych malin, których
wyhodowanie do dojrzałego stanu zajmuje wiele lat. Zanim zatem
rozpoczniemy usuwanie nasadzeń (w przypadku drzew konieczna jest
zgoda starostwa lub gminy), zobaczmy, co można zachować.
Projektując aranżację, nie zapominajmy o dystansach między
sadzonkami. Po latach mogą zacząć się wzajemnie tłumić. Dlatego
sprawdzajmy prognozowane rozmiary roślin. Gęste nasadzenia
przydadzą się przy ogrodzeniu i wszędzie tam, gdzie konieczne jest
stworzenie zielonego parawanu. Od tego warto rozpocząć prace
ogrodowe. Zaznaczamy na szkicu również miejsce dla trawnika. Nie
należy projektować nasadzeń na środku terenu, gdyż ogranicza to projekt zieleni. Rośliny powinno się sytuować piętrowo, tak aby
większe znajdowały się z tyłu i stały się tłem dla średnich, a te z kolei dla mniejszych itd. Można podążać za złotą zasadą,
czyli patrząc od strony domu rozplanować rośliny w następującej
kolejności: trawnik, rośliny jednoroczne, rośliny dwuletnie,
byliny, niskie krzewy, wysokie krzewy, pnącza i drzewa. Podczas
doboru roślinności uwzględnijmy rodzaj gleby oraz poziom wód
gruntowych. Nieprzemyślane nasadzenia z przypadkowo kupionych okazów
roślin wprowadzą jedynie chaos. Ponadto gatunki i odmiany źle
dobrane do siedliska nie rosną zdrowo. Jeżeli sami projektujemy
ogród możemy skorzystać z programów komputerowych (czasami darmowych). Niektóre z nich mają wykazy roślin, dzięki czemu z
łatwością dobierzemy odpowiednie rośliny do naszego ogrodu.
Planując ogród,
zastanówmy się jak będzie on wyglądał za kilka lat. W tym także
pomogą nam programy do projektowania – pokażą wygląd i wielkość
roślin po np. 10 latach, a także w poszczególnych porach roku – wiosną, latem, jesienią i zimą.
zdjęcie otwierające: pixabay.com
